سوالات متداول در خصوص مشکلات جنسی

آیا ناتوانی جنسی، بیماری تلقی می شود؟
خیر، معمولا ناتوانی جنسی نشانه یا عارضه مشکل دیگری است و این مشکل دیگر می تواند کاملا جدی و گاهی تهدید کننده حیات باشد و از این رو باید به فکر تشخیض و درمان آن بود.

سرد مزاجی چیست و چگونه درمان می شود؟
سردمزاجی (frigidity) در زن به معنی فقدان اوج لذت جنسی (ارگاسم) است و با ناتوانی جنسی مردان تفاوت دارد. سردمزاجی در زنان به دو نوع «نسبی» و «کامل» تقسیم می شود. در نوع نسبی، تحریک جنسی به کندی صورت می گیرد و زن به ارگاسم نمی رسد ولی در نوع کامل، زن فاقد میل جنسی است و تحریک نمی شود.
درآمارها حدود 35% زنان سردمزاج شناخته شده اند، روابط زناشویی این افراد طبیعی است ولی ارگاسم روی نمی دهد. چنان چه مراحل چهارگانه رابطه جنسی یعنی تحریک جنسی، نعوظ، ارگاسم و تحریم نا پذیری (که زنان بر خلاف مردان، در این مرحله می توانند دوباره به ارگاسم برسند) به طور هماهنگ و موثر میان زوجین انجام شود، رابطه جنسی موفق و سالمی ایجاد خواهد شد. عوامل موثر بر کاهش میل جنسی در خانم ها غالبا وجود عوامل روحی-روانی است. تنها درصد کمی از زنان سردمزاج، در اثر کمبود هورمونی دچار این مشکلات جنسی آموزش داده نمی شود و مورد درمان قرار نمی گیرد، استرس و نگرانی زنان جوان از رابطه زناشویی روی می دهد که ممکن است سال ها باقی بماند و موجب سردمزاجی آنها شود.
تعدیل و تغییر شیوه زندگی، شامل ورزش ( در مورد تاثیر ورزش بر روابط جنسی بیشتر بدانید)، استراحت کافی، روش های کنترل استرس، عدم استعمال دخانیات و مواد مخدر و استفاده از ورزش های تقویت کننده عضلات لگن، با روش کگل به درمان سرد مزاجی خانم ها کمک می کنند.
برای انجام ورزش کگل، فرد ماهیچه لگن خود را سفت می کند (مانند زمانی که می خواهد جلوی ادراد خود را بگیرد)؛ سپس تا پنج می شمرد و خود را شل می کند و دوباره این کار را چندین بار تکرار می نمایند. توجه به مسایل پزشکی و روان شناختی زمینه ای که می توانند مرتبط با ناتوانی جنسی باشند، مانند افسردگی، اضطراب، بعضی بیماری های عصبی، دیابت، بیماری های قلبی-عروقی، جراحی های لگن، سرطانها و اختلالات تیروییدی، عواملی مانند افزایش سن، بارداری، یائسگی و مصرف بعضی داروها نیز ضرورت دارد.
استفاده از استروژن و پروژسترون در افراد مبتلا به مشکلات ناشی از این دو هورمون مفید واقع می شود. دارویی به نام تیبولن (Tibolone) با نام تجاری Livialیا Tibofemکه فعلا در اروپا و استرالیا برای درمان پوکی استخوان به کار می رود و بوسیله سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده در یک مطالعه جدید برای نرم کردن واژن و افزایش میل جنسی موثر بوده است. البته هر نوع درمان سردمزاجی و ناتوانی جنسی بوسیله پزشک متخصص باید صورت گیرد.

اختلال نعوظ و انزال زودرس چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
مشکلات موقتی نعوظ، ناتوانی جنسی و انزال زودرس با اینکه گاهی در ارتباط کامل با یکدیگر هستند، با هم تفاوت دارند. ناتوانی جنسی مزمن (اختلال نعوظ) به معنی عدم توانایی در حصول یا حفظ نعوظ کافی (از نظر مدت و مقدار) برای کامل نمودن مقاربت است ولی انزال زودرس (Premature ejaculation)، اختلال نعوظی تلقی نمی شود. انزال زودرس یا سریع را به صورت های مختلف، از جمله «انزال به دنبال 6 بار دخول آلت یا 6 بار حرکت آن»، «انزال در مدت 2 دقیقه» و حتی «انزال قبل از رسیدن شریک جنسی به ارگاسم» معنی نموده اند که تعریف آخر را نمی توان چندان صحیح دانست زیرا ممکن است شریک جنسی بیش از حد معمول، نزدیکی را ادامه دهد و زمان حصول ارگاسم وی طولانی تر از حد معمول باشد. تعریف ساده تر انزال سریع عبارت است از انزال زودتر از زمانی که فرد می خواهد و به نحوی غیرقابل کنترل، البته گاهی به ویژه در صورت وجود استرس یا در موارد تحریک جنسی بسیار زیاد، انزال به شکل سریع روی می دهد ولی چنان چه مردی در بیش از 50% موارد قادر به کنترل زمان انزال خود نباشد این موضوع مشکل ساز می شود.

علل انزال زودرس کدامند؟
مردان مبتلا به انزال زودرس قادر به تشخیض «لحظه اجتناب ناپذیر» انزال در خود نیستند. این لحظه، در افراد غیر مبتلا به انزال زودرس به صورت حس قابل تشخیص فرا می رسد و این افراد می توانند بلافاصله با متوقف نمودن موقت تحریک جنسی یا تغییر دادن آن تا زمان رفع لحظه اجتناب ناپذیر، انزال را تحت کنترل خود درآورند. چنانچه نزدیکی با شتاب و یا با احساس گناه یا اضطراب صورت بگیرد و یا در مواردی که شریک جنسی برای خاتمه نزدیکی و حصول ارگاسم عجله کند، ممکن است انزال زودرس روی دهد. به ندرت انزال در اثر عفونت دستگاه ادراری یا عفونت پروستات روی می دهد. بررسی های اخیر حکایت از آن دارند که در بعضی از مردان، استعداد فیزیولوژیکی انزال زودرس در دستگاه عصبی وجود دارد. استرس و بیماری می تواند موجب انزال زودرس شود. راه های درمان زود انزالی آقایان را در وبلاگ الوکاندوم بخوانید

آیا اختلال نعوظ مشکلات دیگری را نیز در آقایان پدیده می آورد؟
تکرار عدم موفقیت در مقاربت، می تواند موجب احساس ناتوانی و ضعف، احساس شکست و تاامیدی شود.

آیا آقایان هم دچار «یائسگی» می شوند؟
یائسگی (menopause) عبارت است از خاتمه عملکرد طبیعی قاعدگی در زنان و در اثر تغییرات هورمون های جنسی در بدن خانم ها روی می دهد. اما در آقایان، بیضه ها برخلاف تخمدان ها توانایی تولید هورمون ها را از دست نمی دهند. و چنانچه مردی مبتلا به برخی بیماری ها نباشد ممکن است حتی در دهه هشتم به بعد زندگی خود نیز به خوبی اسپرم سازی نماید. از سوی دیگر ممکن است بعضی تغییرات در عملکرد بیضه ها در 45 تا 50 سالگی و به نحو چشمگیرتر، پس از 70 سالگی روی دهند و در نتیجه، میزان تولید هورمون جنسی تستوسترون کاهش پیدا کند. در بعضی موارد بیماری هایی مانند دیابت شیرین (مرض قند) این عارضه را به دنبال دارند. این که آیا کاهش عملکرد بیضه می تواند منجر به خستگی، ضعف، افسردگی یا ناتوانی جنسی شود به اثبات نرسیده است. در صورت پایین بودن مقدار تستوسترون، ممکن است تجویز تستوسترون جایگزین، نشانه هایی مانند کاهش میل جنسی، افسردگی و خستگی را کاهش دهد. البته استفاده از هورمون هایی مردانه می تواند سرطان پروستات و احتمالا، تصلب شرایین را تشدید کند.

دلایل کاهش میل جنسی چیست؟
علل زیادی می تواند برای کاهش میل جنسی وجود داشته باشد. در بعضی موارد، این اختلال نشانه ای از یک مشکل جنسی دیگر است. به عنوان مثال، اشکال در حصول اوج لذت جنسی (ارگاسم) ناتوانی جنسی یا مقاربت دردناک می توانند موجب کاهش میل جنسی شوند. در موارد اندک، کاهش میل جنسی، علت فیزیکی دارد ولی در اکثر موارد، این اختلال ناشی از وجود افکار یا احساسات منفی است. اعتماد به نفس پایین، وجود اشکال در نحوه ارتباط عاطفی با همسر و مشکلات فیزیکی یا بهداشتی همسر، وجود تجربه جنسی سرکوب شده یا تجربه توام با ضربه و آسیب که موجب بروز احساس منفی نسبت به ارتباط جنسی شده است و ترس شدید از بروز حاملگی یا عفونت، همگی می توانند باعث کاهش میل جنسی در مرد یا زن، یا هر دو شوند. هر نوع بیماری، معلولیت یا تغییر در نحوه زندگی چنانچه موجب خستگی یا درد شود ممکن است بر میل جنسی تاثیر بگذارد.
افسردگی، زایمان، مصرف الکل و داروهای مخدر، بیماری یا آسیب دیدگی بیضه یا تخمدان (یا ایجاد اختلال در تولید هورمون)، بعضی بیماریهای هیپوفیز، کم کاری تیروئید، سیروز یا استرس و مصرف برخی داروها می تواند کاهش میل جنسی در بانوان یا آقایان را به دنبال داشته باشند.

راه های افزایش میل جنسی چیست؟
مهمترین کار، آرام سازی (relaxation) است که با دوش گرفتن، استفاده از روشهای تنفس عمیق یا گوش به محتوای آرام سازی، امکان پذیر است. تغییر دادن محیط، استفاده از ورزش های تقویت کننده جریان خون ناحیه تناسلی و لگن، متوجه ساختن قوه تخیل به موضوعات مورد علاقه؛ متوجه نمودن بدن نسبت به احساسات لمسی لذت بخش؛ مورد توجه قرار دادن موضوع تماس جنسی و لذت بردن طبیعی و صحیح از آن، فکر نکردن به نکات منفی خود و همسر و اندیشیدن به موارد مثبت، به جای آن؛ تحریک دستگاه عصبی سمپاتیک مثلا از طریق دیدن فیلم های ترسناک، سوار شدن بر ترن هوایی یا بعضی اقدامات دیگری ه موجب افزایش ضربان قلب می شوند، میتوانند موجب برانگیختگی میل جنسی شوند.
در صورت عدم موفقیت در این روش ها، مراجعه به پزشک ضروری است.

درصورت وجود مقاربت دردناک چه باید کرد؟
ابتدا به تمرین آرام سازی (با استفاده از دوش آب گرم، روش های نفس عمیق یا گوش دادن به فایلهای صوتی مخصوص آرام سازی) و نیز بررسی نحوه ارتباط با همسر و برطرف نمودن موارد ناصحیح در این زمینه بپردازید. ورزش های مخصوص عضلات کف لگن، افزایش روحیه با استفاده از شوخی و طنز، متمرکز کردن ذهن و بدن به موضوعات لذت بخش، لغزنده ساختن کلیتوریس و تحری دستگاه سمپاتیک (با استفاده از ورزش، تماشای فیلم های ترسناک، سوارشدن بر ترن هوایی و نظایر این کارها) می توانند موجب کمک به درهم شکستن چرخه درد هنگام مقاربت شوند. در صورت موفق نبودن اقدامات مزبور به پزشک مراجعه نمایید. زایمان، یائسگی، عفونت اداری و حسایت نسبت به کاندوم، کرم های ضدبارداری یا حساسیت به لغزنده کننده ها می توانند موجب مقاربت دردناک شوند. در صورت حساسیت به کاندوم های لاتکس می توانید ار کاندوم های تولید شده از پلی اورتان استفاده کنید. خرید کاندوم های پلی اورتان ساگامی

علل انزال دیرس کدامند؟
انزال دیررس (تاخیری) عبارت است از عدم توانایی آقایان برای انزال مایع منی پس از نعوظ آلت که می تواند موجب ناراحتی زیاد، شرمندگی، انزوا و نا امیدی شود.
اگر چه ممکن است در مردان دچار این مشکل، برانگیختگی جنسی کامل و احساس لذت از تحریک جنسی وجود داشته باشد ولی حداکثر لذت جنسی (ارگاسم) ایجاد نمی شود.
اغلب زنان افراد مبتلا به انزال تاخیری خود را سرزنش می کنند و این تصور در انها بوجود می آید که نمی توانند همسر خود را به اندازه لازم تحریک نمایند و از طرفی ممکن است با ایجاد عجله، برای به پایان رساندن مقاربت، مشکل را تشدید نمایند.
انزال تاخیری ممکن است مشکل دایمی باشد که شایع ترین علل این اختلال، علل روانی هستند که در آنها، احساسات جسمی به وسیله ذهن فرد مسدود می شوند و در نتیجه از انزال جلوگیری به عمل می آید اما دیابت، آسیب عصبی، بیماری پروستات، سوء مصرف الکل، مصرف داروهایی مثل ترکیباب مسدود کننده گیرنده های بتا یا ضد افسردگی ها می توانند موجب انزال دیررس شوند.
علل روانی انزال دیررس عبارتند از:
• کمال گرا و وسواسی بودن مرد، وجود ترس از دست دادن کنترل (که ممکن است در بسیاری از زمینه های دیگر نیز وحود داشته باشد)
• وجود نگرانی در مورد عدم توانایی جنسی و نداشتن قدرت در زمینه ارضای جنسی همسر
• احساس خجالت یا گناه درباره مسایل جنسی به دلیل وجود مسایل منفی یا آسیب های جنسی دوران کودکی
• نگران بودن درباره مسایل شغلی
• وجود عصبانیت در ارتباط با همسر یا احساس عدم اطمینان نسبت به او

انزال معکوس چیست؟
انزال معکوس (پسگرد) تفاوت بسیاری با انزال دیررس دارد. چانچه در فردی احساس اوج لذت جنسی ایجاد شود ولی انزال روی ندهد، ممکن است این فرد دچار انزال معکوس باشد.
در این اختلال، مایع منی به جای آنکه از سوراخ آلت خارج شود در مسیری معکوس، وارد مثانه می شود.
در افراد مبتلا به انزال معکوس، ادرار پس از ارگاسم، کدر و مخلوط با مایع منی است.
انزال معکوس اغلب در اثر آسیب نخاعی، دیابت، بیماری های عصبی یا جراحی پروستات روی می دهد و در صورت عدم درمان می تواند موجب ناباروری شود.

برای درمان انزال زودرس چه باید کرد؟
مهمترین کار آرامسازی (relaxation) است که با دوش گرفتن، استفاده از روش های تنفس عمیق یا گوش کردن به فایهای صوتی مخصوص آرام سازی امکان پذیر است.
• متمرکز نمودن مغز، احساس و بدن بر موضوع ارتباط جنسی.
• برطرف نمودن غم و اندوه
• استفاده از تمرین های تقویت جریان خون و عضلات لگن
• روش توقف و شروع (متداول ترین روش در درمان روانی – جنسی است و در آن فرد باید تمرین کند که به لحظه بلافاصله قبل از انزال برسد و سپس یه طور موقت تحریک شدن خود را متوقف سازد و دوباره با کاهش حس تحریک، شروع نماید و این کار را 3 بار تکرار کند، به تدریج مدت قبل از هر بار توقف افزایش خواهد یافت)
در صورت عدم موفقیت روشهای فوق، فرد حتما باید به پزشک مراجعه کند.

اختلال نعوظ فیزیکی به چه شکلی تظاهر می یابد؟
معمولا اختلال نعوظ فیزیکی به تدریج ایجاد می شود و با هر یک از سه مشکل عملکردی زیر تظاهر می یابد:
• ناتوانی در شروع (این وضعیت در اثر اختلال آزاد شدن پیام های شیمیایی دستگاه عصبی روی می دهد. ناتوانی در شروع نعوظ در موارد کمبود هورمونی، آسیب نخاعی، جراحی لگن بیماری ام اس و بیماری پارکینسون بروز می کند).
• ناتوانی در پرخون شدن آلت (این اشکال در اثر ضعیف بودن جریان خون آلت به دلیل مسدود بودن سرخرگ ها، افزایش فشار خون، بالا بودن کلسترول خون، استعمال دخانیات، بیماری دیابت و آسیب لگنی روی می دهد).
• ناتوانی در حفظ نعوظ (که در نتیجه نشت وریدی در هنگام آزاد شدن خیلی سریع خون از آلت و پس زدن آن ایجاد می شود و در افزایش فشار خون، استعمال دخانیات، دیابت، بالا بودن کلسترول خون و آسیب لگنی روی می دهد).
نشت وریدی هنگامی ایجاد می شود که سیاهرگ های آلت قادر نیستند به طور صحیح در طول نعوظ منقبض و بسته شوند و در نتیجه، خونی که باید در این مدت در آنها باقی بماند به سرعت به سمت جریان خون باز می گردد.

ممنون از همراهی شما –  سوالات و نظرات خود را از طریق نظرات با ما در میان بگذارید